بررسی تاثیر درج اینترون در وکتور اپی زومال یوکاریوتیک روی میزان ترشح il-2

ایمونوتراپی سلولی انتخابی (t سل تراپی) یکی از روشهایی است که اخیرا توجه زیادی را در درمان سرطان به خود معطوف کرده است. سلول های t بیان کننده رسپتور کایمریک قادر به تمایز بین سلول های بیان کننده آنتی ژن و سلول های نرمال هستند و به راحتی به درون تومورهای جامد نفوذ کرده و آنها را نابود می سازند. در این مطالعه ما از رسپتور کایمریک سلول tاستفاده نمودیم که شامل چهار پروتئین می باشد که در سطح dna به یکدیگر متصل شده اند، به طوری که بیان آنها موجب تولید یک پلی پپتید تک زنجیره tcr (t cell receptor) شامل چهار قطعه: زنجیره سنگین آنتی بادی شتری (vhh)، یک فاصله انداز (fcgriia)، یک قطعه ترانس ممبراین یا سیگنالینگ (cd3zeta) و قطعه کمک تحریک کننده (cd28) می شود. روش های مختلفی برای افزایش بیان ترانس ژن ها در وکتور های یوکاریوتی از جمله استفاده از پروموتر های مختلف، القا کننده مناسب و یا استفاده از اینترون را بکار برد. هدف از انجام این مطالعه مشاهده تاثیر درج اینترون در ابتدای ژن رسپتور کایمریک سلول t و در پایین دست پروموتر بر روی پروفایل بیان آن و میزان ترشح اینترلوکین2 متعاقب توسط سلول های jurkat می باشد. اینترون در پایین دست پروموتر درج شد. وکتور اخیر سپس در میزبان یوکاریوتی t-cell بنام رده سلولی jurkat منتقل و صحت پردازش mrna و میزان بیان بوسیله rt-pcr و real-time pcrبررسی شد. همچنین سنجش میزان il-2 ترشح شده توسط سلول های jurkat در مجاورت سلول های mcf7 توسط تکنیک الایزا انجام گرفت. نتایج real time-pcr بیان حدود 6,4 برابری آن نسبت به ژن فاقد اینترون را نشان داد. همچنین داده های به دست آمده از آزمایش الایزا افزایش معنی دار ترشح il2 القا شده توسط jurkat (با اتصال رسپتور کایمریک با آنتی ژن muc1 سطح سلول mcf7 ) را در محیط کشت حاصل از هم جواری این دو رده سلولی در نمونه های واجد اینترون نسبت به وکتور های فاقد آن نشان داد. طبق نتایج به دست آمده، می توان از توالی اینترون برای افزایش بیان در وکتور های یوکاریوتی در ایمونوتراپی استفاده کرد.